حس آدم هایی که به ما اعتماد میکنند شبیه پرنده ای زیباست که روزی تصمیم میگیرد مارا امتحان کند.
او قمار میکند و بر شانه امان مینشیند. به دستان ما پناه می آورد تا ببیند آیا متعلق به ما است یا نه؟
در گیر و دار این امتحان ممکن است نابود شود چون زندگی اش در دستان ما است.
پرنده ای که ریسک میکند و به ما اجازه میدهد زندگی اش را در دست بگیریم؛ آدم ها اعتماد میکنند چون احتمالا ما را دوست دارند اعتماد کردن کار سختی است ، سخت تر از همه داشتن جان پرنده ای در دست است.
مواظب پرنده هایی که مارا انتخاب کرده اند باشیم قمار کرده اند...🌱
کتاب: تکه هایی از یک کل منسجم
