امام علی(ع) در حکمت 45 نهج البلاغه می فرمایند:اگر با شمشيرم بر بُن بينى مؤمن بزنم كه مرا دشمن بدارد دشمن نخواهد داشت و اگر تمام دنيا را بر منافق بريزم كه مرا دوست بدارد دوست نمى‌دارد؛ چرا كه مقدر شده و بر زبان پيامبر(ص) جارى شده كه فرمود: اى على هيچ مؤمنى تو را دشمن نمى‌دارد وهيچ منافقى تو را دوست نخواهد داشت.
در پاسخ به abohamed@
يكي ديگر از مصاديق اين امر افرادي در جامعه ما هستند كه اين همه از موهبت هاي نظام اسلامي برخوردار شده اند و باز ان قلت دارند و از آن طرف كساني ديگر كه بخاطر عشق و محبت عميق شان نسبت به اهل بيت و ولايت فقيه چه شمشيرها(متحمل آزار و اذيت هاي منافقين و خودي ها) به بيني آن ها خورده ولي تا پاي جان پاي مولاي متقيان اميرالمومنين و ولايت فقيه ايستاده اند.
