به نیمههای شعبان هم که میرسیم، درد فراق دوچندان میشود، قلب را میفشارد و کام را تلخ میکند ؛
فراقی که از کوریِ دل و سیاهیِ قلب است، و منی که «غائبم» و او که «منتظِر» و «منتظَر» است...
فکیف اصبر علی فراقک؟! 💔(شاید این صدای مهدی فاطمه است در فراق منتظرانش...)
