‏امام حسن علیه السلام‏

شب‌های جمعه مادرم فاطمه (ع) را می‌دیدم تا طلوع صبح مشغول رکوع و سجود بود، می‌شنیدم که مادرم برای مؤمنین و مؤمنات دعا می‌کرد و نام ایشان را می‌برد و مکرراً برای آنان دعا می‌کرد ولی برای خویشتن دعا نمی‌کرد. من به مادرم می‌گفتم: «پس چرا برای خود دعا نمی‌کنی همچنان که برای دیگران دعا می‌کنی؟» گفت: «ای پسر عزیزم، اول همسایه، سپس اهل خانه».

بحار الانوار، ج ۴۳، ص: ۸۲
#لفظ_قلم