صدای قدم های آهنگین تو که از دور می رسد
بر خاکدان من پس از سالیان دراز نور می رسد
می‌شوم آن تشنه ای در بیابان که سراب دید
چهره ی زیبای تو را ناگاه در میان آب دید
در خیال خام خود نزدیک دوست است
دل شیدای نجیب و عقلِ غریب مست
#شعر_خودم

خطا ز ادمی است نی ز تو که چون فرشته ای
خدایا او را از طلعت جای گل سرشته ای ؟
دل شکست و قلب سوخت و آرام نشدم
به سعادت نرسیدم اما اینبار ناکام نشدم
بر روح همه بی هیچ واهمه ای تاخته ام
انگار در زندگی سخت به خود باخته ام
#شعر_خودم